Pegasus & Kamp Mooi-Land (Nico Schuurman)

Nico Schuurman werkt al jaren aan een project: de oorlog in Ede en omgeving verstrippen. Dat leverde tot nu toe de volgende albums op: Grebbeline 1940. Bloedspoor (2012) en Ede 1944 & Market Garden (2014). Nu is er weer een deel verschenen: Pegasus & Kamp Mooi-Land.

Net als in de vorige delen kijken we mee door de ogen van het jongetje Adriaan. Zijn vader wordt aan het werk gezet in kamp Mooi-Land, een voormalig doopsgezind bejaardenhuis in Doorwerth. Adriaan bezoekt hem daar een keer.

Werkkamp

Het is mooi dat Schuurman schrijft over een werkkamp. Voor die kampen is lange tijd weinig aandacht geweest. In 2015 verscheen de roman Wij hadden het leven lief van Janne IJmker, waarin hetzelfde onderwerp centraal staat, maar het is een onderbelicht hoofdstuk in de oorlogsgeschiedenis.

De gebeurtenissen in de tweede helft van het album, Operatie Pegasus, zijn bekender: in 1944 zijn er twee operaties geweest waarbij geallieerde militairen geëvacueerd werden naar bevrijd gebied. De eerste operatie was een succes, de tweede niet.

Schuurman heeft zich voor het hele album, zoals bij hem gebruikelijk is, goed gedocumenteerd: de gebeurtenissen en de omstandigheden moeten kloppen. Daarmee levert hij een mooie bijdrage aan de plaatselijke geschiedschrijving. Ook aan de manier waarop hij bijvoorbeeld een V2 tekent, zie je dat hij zich nauwkeurig ingelezen heeft.

Tijdens het lezen kom je allerlei aardige feitjes aan de weet. Duitsers hadden geen jeeps, maar ze maakten die wel eens buit en op de Veluwe waren ook marine-officieren actief. Dat was mij allemaal niet bekend. Ook wist ik niet dat een van de kazernes in brand is gestoken. Schuurman heeft zich voor de research voor dit album laten bijstaan door het Platform Militaire Historie Ede.

Betrokkenheid

De kracht van de albums van Schuurman is zijn betrokkenheid bij het onderwerp en zijn drang om de geschiedenis zo goed mogelijk mogelijk te schetsen. Die gedrevenheid merk je door het hele album. De verhaallijnen met Adriaan werken goed, maar soms moet hij die laten liggen, omdat hij informatie kwijt wil die buiten Adriaan om gaat.

Soms is de verhaallijn niet zo geloofwaardig. Adriaan vraagt zich bijvoorbeeld af waarom hij de Duitsers zo haat. Maar daarna bedenkt hij zoveel voorbeelden van wandaden in zijn omgeving, dat het onwaarschijnlijk is dat die vraag bij hem op dat moment opgekomen is.

Tekeningen

De tekeningen zijn duidelijk, maar je ziet wel de moeilijkheden waarmee Schuurman geworsteld heeft: het perspectief is in sommige afbeeldingen gebrekkig en de personen hebben vaak een zekere houterigheid. Vooral handen blijken lastig: meestal zijn ze te groot en de manier waarop iets vastgehouden wordt is soms onnatuurlijk.

Dat is jammer, maar in een educatieve strip als deze is de inhoud wellicht belangrijker. Ik vermoed dat de lezers er wel doorheen lezen.

Titel: Pegasus & Kamp Mooi-Land

Tekst en tekeningen: Nico Schuurman

Uitgever: Nico Schuurman Comics

hardcover, 60 blz.