Veel volwassen striplezers lazen al strips in hun jeugd, bijvoorbeeld doordat ze een abonnement op Sjors, Pep of Kuifje hadden. Ze kochten als zestienjarige albums, waarvoor ze soms het geld moesten sparen en meestal zijn ze hun hele leven lang strips blijven lezen.
Op dit moment zijn er nogal wat heruitgaven van strips. Teruglezen van die strips is heerlijk, maar het is bijna onmogelijk om een afgewogen oordeel te vellen over de verhalen. Je leest immers niet alleen strips terug, maar ook je leven. De strips weerspiegelen een tijdperk, ze roepen emoties op die niet per definitie voortkomen uit de strips zelf.
Roodbaard gaat al een groot deel van mijn leven mee. Ik heb de serie albums nooit gespaard, maar in de loop der jaren heb ik er toch heel wat tot mij genomen. Ik lette indertijd nauwelijks op namen van scenaristen en tekenaars: het ging om het verhaal.
Roodbaard is een piraat, een stripheld zoals er meer zijn: door de officiële overheden wordt hij gezien als een schurk, maar de lezer leeft met hem mee en weet dat hij deugt. De rij van dit soort helden is bijna eindeloos. Ik herinner me de stapels comics over Kid Colt en Rawhide Kid die ik las. Ze waren altijd op de vlucht, door een stom misverstand, maar je wist als kind dat ze een hart van goud hadden.
Zo gaat het ook bij Roodbaard. Je bewondert zijn moed en zijn gehaaidheid. Hij gaat zich niet zomaar te buiten aan wreedheden, al is hij niet weekhartig. Zijn pleegzoon Erik is wat scrupuleuzer en daarom botsen ze soms. Hoewel hun normen enigszins verschillen, leef je toch met beide personages mee; ze staan aan de goede kant.
Uitgeverij Sherpa verzorgt sinds drie jaar de heruitgave van Roodbaard. Het zijn mooie boeken: het goede papier, uitgebreide inleidingen, die geïllustreerd zijn met schetsen en andere fraaie afbeeldingen. De delen zijn natuurlijk gebonden.
Onlangs verscheen deel 7, dat twee verhalen bevat: Zwendel in ebbenhout (1983) en Opstand in Jamaica (1987). Van beide albums is Jean-Michel Charlier de scenarist, Tot zijn dood heeft hij Roodbaardverhalen geschreven. Dé tekenaar van Roodbaard is Victor Hubinon. Na zijn dood (1979) was er een andere tekenaar nodig. Jijé en Jorg hadden Roodbaard ook al getekend, maar in 1983 verschijnt er een album van een nieuwe tekenaar, Patrice Pellerin.
Ongepubliceerde tekening van Roodbaar uit 192 |
Omdat de scenarist dezelfde is gebleven, zijn de karakters in stand gebleven, wat tot gevolg heeft dat je ook Pellerins Roodbaard al heel snel accepteert. Pellerin is bovendien een goed tekenaar, met veel oog voor detail. Zijn tekeningen zijn soms wat vol, wat uitnodigt tot iets langzamer lezen, maar dat is geen bezwaar.
Zwendel in ebbenhout en Opstand in Jamaica vormen samen één verhaal. Een deel van Roodbaards mannen wordt in gijzeling gehouden en ze zullen pas weer vrijkomen als hij een aantal leden van een Afrikaanse stam vrij weet te krijgen. Die zijn als slaven verkocht in Jamaica en daar zal Roodbaard ze dus moeten halen. De piraat zal ergens geld vandaan moeten halen en er is ook nog tijdsdruk: binnen zes maanden moet het allemaal afgehandeld zijn.
Natuurlijk weet je dat het niet helemaal zal mislukken en je hoopt dat Roodbaard het redt. De spanning zit altijd in de mogelijkheid dat het verkeerd afloopt. Ook in dit verhaal is de toestand vaak kritiek, wat ook wordt veroorzaakt door de vermetelheid van Roodbaard. De lezer gnuift bijvoorbeeld als de kaper met één schip een hele vloot wil aanvallen.
Zoals veel Roodbaardverhalen beslaat dit verhaal twee albums. Het is prettig om die direct na elkaar te kunnen lezen. De inleidende artikelen zijn informatief en bovendien rijk geïllustreerd. Er is aandacht voor uiteenlopende onderwerpen als de slavernij en het tekenen van schepen. Je krijgt daardoor een beeld van zowel een fase van de Roodbaardgeschiedenis als van de omstandigheden waarin de albums tot stand kwamen. Mooi werk.
Als toetje is er een parodie opgenomen, waarin we Roodbaard zien in de rol die hij in de Asterixverhalen heeft en we zien hoe Pellerin een Roodbaardverhaal verandert in een ander kaperverhaal. Het zijn aardigheidjes die je alleen in dit soort uitgaven vindt.
Studieblad uit maart-mei 1985 |
Zoals veel Roodbaardverhalen beslaat dit verhaal twee albums. Het is prettig om die direct na elkaar te kunnen lezen. De inleidende artikelen zijn informatief en bovendien rijk geïllustreerd. Er is aandacht voor uiteenlopende onderwerpen als de slavernij en het tekenen van schepen. Je krijgt daardoor een beeld van zowel een fase van de Roodbaardgeschiedenis als van de omstandigheden waarin de albums tot stand kwamen. Mooi werk.
Als toetje is er een parodie opgenomen, waarin we Roodbaard zien in de rol die hij in de Asterixverhalen heeft en we zien hoe Pellerin een Roodbaardverhaal verandert in een ander kaperverhaal. Het zijn aardigheidjes die je alleen in dit soort uitgaven vindt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten