Het jaar is vers en eigenlijk moeten we vooruitkijken. Omdat niet iedereen die achteromkijkt in een zoutpilaar verandert, wil ik toch een blik over mijn schouder werpen en eens op een rijtje zetten wat nu de beste beeldromans zijn die ik het afgelopen jaar gelezen heb.
Dat deed ik ook in 2014, 2013 en 2012. Zoals ik al meldde bij mijn lijstje met de beste romans van het afgelopen jaar, heb ik door allerlei drukten minder gelezen. Daarom een lijstje met acht nummers in plaats van tien. Daarbij heb ik me beperkt tot de beeldromans. Het boek van Burns is niet zoveel dikker dan de nieuwe Asterix, maar het is het sluitstuk van een reeks die ik als één boek beschouw. Daarom is het toch in deze lijst opgenomen.
Dit zijn ze geworden:
1. Ibrahim R. Ineke, The white people (recensie)Natuurlijk kon ik alleen maar albums opnemen die ik gelezen heb. Wasco zal ik zeker gaan lezen, maar ik kan er nu nog niets over zeggen. Daarover hopelijk over een jaar meer.
2. Peter Pontiac, Styx (recensie)
3. Milan Hulsing, De aanslag (recensie)
4. Pablo Auladell, Het paradijs verloren (recensie)
5. Charles Burns, Suikerschedel (recensie)
6. Marcel Ruijters, Jheronimus (recensie)
7. Mezzo, J.M. Dupont, Love in vain. Robert Johnson 1911 – 1938 (recensie)
8. Guillaume Sorel, Hotel Particulier (recensie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten