dinsdag 4 februari 2020

Podcast: Rivierverhalen, Klankcast, Bauhaus




Rivierverhalen 

Wie in de Betuwe geboren en getogen is, heeft weet van de rivieren. De mijne was/is de Waal: mijn vader weidde zijn koeien in de uiterwaarden en mijn grootouders woonden buitendijks. Bij hoogwater moesten we roeien om hun huis te bereiken. Daarover schreef ik hier

Een podcast die Rivierverhalen heet, is daarom wel aan mij besteed. De maker is Wim Eikelboom en zijn rivier is de IJssel. Hij heeft nu zes afleveringen gemaakt over die rivier en hij heeft plannen voor meer, ook over andere rivieren. 

De benaming 'verhalen' is goed gekozen, want de mensen met wie hij spreekt, willen graag vertellen. Over hoe ze de rivier in schilderijen proberen te vangen bijvoorbeeld of hoe de bever het doet aan de rand van de rivier. Doordat de verhalen vaak op lokatie zijn, heb je het idee dat je meeloopt tijdens het gesprek. De achtergrondgeluiden helpen daarbij. Bij mij riep het geheel in ieder geval gemakkelijk beelden op.

Een goed zwijger

Eikelboom is zelf enthousiast, betrokken. Dat helpt al om je mee te nemen. Met zijn vragen brengt hij de gasten goed op gang en bovenal is hij een goed zwijger. Mijn opa zei al dat je een knap spreker moet zijn, wil je een zwijger overtreffen. Eikelboom laat zijn gasten uitpraten en is niet bang om een stilte te laten vallen. Die stilte brengt het vertellen vaak weer op gang. 

De verhalen maken ook nieuwsgierig. Toen het ging over de schilder Jan Voerman, heb ik wel even op internet gezocht naar zijn schilderijen. Ik moest daarbij ook meteen denken aan de Waalgezichten van Willem den Ouden. 

De afleveringen van Rivierverhalen zijn niet genummerd en dat is niet zo handig. Als je verschillende afleveringen wilt beluisteren, kan het zijn dat ze niet op volgorde worden afgespeeld. Niet dat het een groot bezwaar is: elke aflevering is afzonderlijk te beluisteren. Maar aan het  eind van een aflevering wordt vaak de volgende al aangekondigd. Dat kan dan een uitzending zijn die je al beluitsterd hebt. 

Ook staat op bijvoorbeeld iTunes niet aangegeven hoe lang elke aflevering is en dat is toch iets wat je graag vooraf wilt weten. Op de site is overigens wel keurig vermeld dat elke aflevering tussen de twintig en veertig minuten duurt. 

De verhalen zijn mooi doorsneden met muziek; de vormgeving is in orde. Regelmatig keert de muziek van Tangarine terug, maar natuurlijk horen we ook Liselore Gerritsen: 'Iedereen heeft zijn rivier en ik, ik heb de IJssel.' En er is poëzie, voorgelezen door Frits Spits. Kader Abdolah heeft al vaak over de IJssel verteld, maar hij doet het ook in deze podcast. Dat had je natuurlijk ook verwacht, maar zijn verhaal blijft fris en zal veel luisteraars aanspreken.

In anderhalve week heb ik de zes afleveringen beluisterd en ik heb me niet verveeld. Probeer eens, zou ik zeggen. 




Klankcast

Er zijn al heel veel podcasts met gesprekken, wat niet wil zeggen dat er te veel zijn. Goede gesprekken zijn altijd het beluisteren waard.

Tijdens het grasduinen stuitte ik op Klankcast, een podcast van het Nederlands Philharmonisch Orkest en het Nederlands Kamerorkest. Botte Jellema, die zelf ook wel wat van klassieke muziek weet, is de podcastmaker.

Jellema zou je kunnen kennen van De eeuw van de amateur, een podcast waarvan ik niet meer zeker weet of ik die ooit gehoord heb. Misschien alleen de eerste aflevering.

Diverse instrumenten

In de loop van de serie komen er bespelers van diverse instrumenten voorbij en het gaat ook steeds over een ander aspect: les krijgen van je moeder (bekeken van zowel de kant van de moeder als van het kind), misselijk zijn van de spanning voor een uitvoering, meedoen aan audities, een inzet missen.

Maar Jellema stelt ook heel simpele vragen als: waar kunnen we jou zien in het orkest als we in de zaal zitten? In alle gesprekken is er een zekere vertrouwdheid, waardoor mensen gemakkelijk vertellen. Dat is duidelijk de verdienste van interviewer. Hij heeft met elke gesprekspartner ook een voorgesprek gevoerd, waarnaar hij soms verwijst.

Klankcast laat ons de levende mensen horen die de instrumenten bespelen, zodat we een volgende keer toch iets anders luisteren (of kijken) naar een uitvoering. Er worden ook luistertips gegeven en over sommige componisten wordt zo lang gepraat, dat je ze toch even gaat opzoeken: Korngold - wat was dat ook alweer voor muziek?

Na het beluisteren van de eerste afleveringen, ben ik doorgegaan. Intussen ben ik gekomen tot en met aflevering acht en die laatste twee ga ik ook nog beluisteren. Je vindt ze hier.



Bauhaus

Vorig jaar was het honderd jaar geleden dat Bauhaus werd opgericht. In verschillende media werd daar aandacht aan geschonken. De Belgische radiozender Klara deed dat met een achtdelige podcast.

Bauhaus was een school voor vormgeving, maar die groeide uit tot een heuse beweging. De oprichting was in 1919, net na de Grote Oorlog. Bauhaus was ervan overtuigd dat je met kunst en vormgeving iets goeds kon doen en misschien wel betere mensen kon voortbrengen. Het gedachtegoed van Bauhaus verspreidde zich vanuit Weimar over een steeds groter gebied in steeds meer disciplines.

In ieder geval moet Walter Gropius genoemd worden, maar ook Hannes Meyer, Ludwig Mies van der Rohe, Henry van der Velde. Bekende docenten zijn Paul Klee en Wassily Kandinsky.

In de achtdelige podcast volgen we Bauhaus in de loop van de tijd. Soms zijn er thematische uitstapjes, bijvoorbeeld over de rol van de vrouwen binnen Bauhaus.

Bauhaus is een degelijke podcast, waarin je goed wordt ingeleid in het onderwerp. Wel een podcast om je aandacht bij te houden, want er komt veel informatie voorbij, die (voor mij althans) nieuw is.

Eerlijk gezegd is het alweer een paar weken geleden dat ik de laatste aflevering beluisterde. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik niet meer zeker weet hoe de vormgeving was. Die is mij dus niet zo bijgebleven, maar Klara kennende, neem ik aan dat er muziek tussendoor was. In ieder geval is er voor het onderwerp genoeg ruimte genomen. Ik herinner met vooral de informatie en die was overvloedig aanwezig. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten