Het eind van de tunnel

De stervende schrijver stelde

Houd hoop en moed,

mijn vrienden.

Er is licht

aan het einde 

van de tunnel.

Niet veel,

maar 

je kan

er bij 

lezen.

Gisteravond las ik het boek Tsjaikovskistraat 40 van Pieter Waterdrinker uit. Eindelijk! 

Dat het lezen zo lang duurde, lag niet aan het boek. Daar zal ik nog heel positief over schrijven. Het lag aan de drukte, waarover ik in de vorige bijdrage al schreef. Veel correctiewerk, van de school waar ik werk, van een andere school waarvoor je als docent altijd de tweede correctie doet en voor de staatsexamens. 

En nu is dat bijna allemaal voorbij. Morgen nog een zogeheten centrale correctiedag en dan zit de extra drukte er zo ongeveer op. Corrigeren is overigens geen vervelend werk, maar er gaat wel veel tijd in zitten. 

Tussendoor heb ik wel strips gelezen. Die zal ik voor een deel moeten herlezen, denk ik, maar dat is geen straf. Volgende week ga ik erover schrijven. Mijn streven is drie bijdragen in de week, maar als ik dat niet haal, is het ook niet erg. 

In ieder geval is er weer ruimte in mijn hoofd voor lezen en schrijven en dat voelt goed. Er liggen nog heerlijke boeken op lezing te wachten, waaronder het intussen dubbel bekroonde boek van Anjet Daanje en De beesten van Gijs Wilbrink. Met wat ik daarvan vind, val ik je dan wel weer lastig. 

Het gedicht hierboven is overigens van Argibald, die ik beter ken als tekenaar. Ik zal hieronder nog een tekening van hem plaatsen. Je kunt op zijn site overigens ansichtkaarten kopen. Hij verkoopt ook tassen, shirts en meer. Daar zou ik maar gebruik van maken. Zeker nu we weten (zie hier) dat stripmakers zo weinig verdienen. 

En binnenkort op Bunt Blogt dus weer besprekingen van strips die je kunt gaan kopen.