Hoogwater

Soms gaat het niet zoals je verwacht en al helemaal niet zoals je wilt. Dat is bij mij nu het geval. Het water is hoog gestegen en ik probeer mijn hoofd boven de waterspiegel te houden. Dat kost moeite. 

De afgelopen weken heb ik wel gelezen (daarover straks nog), maar voor schrijven heb ik niet de rust. Het openen van de laptop voelt soms al als bedreigend. Ik weet bijvoorbeeld dat er heel veel mails in staan die ik niet heb gelezen. Ze pasten even niet meer in mijn hoofd. 

Deze week doe ik een beetje rustig aan met mijn werk en dat helpt wel een beetje, maar ik moet nadenken over hoe het verder moet. Dat duurt even. 

Zoals gezegd, de afgelopen weken heb ik nog wel gelezen, maar op dit moment lukt ook dat me niet meer. Ik bleef zelfs steken halverwege een strip. Niet de concentratie, niet de rust, het onbestemde gevoel in mijn maag. 

Wat wacht er nog op bespreking? De roman Niet mijn lichaam van Hedwig Selles. Verder heb ik De engelenmaker van Stefan Brijs herlezen, maar dat laat ik misschien maar zo. Ik ben al ver in het boek Romantici en revolutionairen (zie ook deze bijdrage), maar ook dat ligt even stil. 

Bij de strips heb ik Selenie nog uitgelezen liggen en verder ligt er nog heel veel wat gelezen kan, mag en moet worden. Uitgeverijen als Sherpa, Scratch Books, Silvestrer Strips, L en Personalia sturen van tijd tot tijd een pakket, waar ik blij mee ben, maar zij zullen dus even moeten wachten. 

Voorlopig probeer ik elke dag wat aan mijn correctiewerk te doen, maar mijn tempo is laag, mijn concentratie gering en mijn energie raakt snel op. Het is even niet anders. Vorig schooljaar kon ik vaak drie keer per week iets plaatsen. Dat was nu vaak een enkele keer per week. Dat probeer ik vol te houden, al is het maar om te zeggen dat ik niet tot schrijven kom. Ik ben er nog, maar ik hou me even stil. 

(Op de foto: het huis waar indertijd mijn grootouders woonden in Hien)