J.C. Bloems werk is nog springlevend in ons collectieve geheugen. Je hoort nog wel eens iemand 'Voorbij, voorbij' mompelen of 'Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten'? Maar het bekendst is toch de slotzin van het 'De Dapperstraat': Domweg gelukkig in de Dapperstraat.
Al twee keer eerder schreef ik over een knipoog naar die regel: hier en hier. Vanmiddag vond ik weer een verwijzing.
In NRC Handelsblad van vrijdag 28 augustus bespreekt Kester Freriks een boek van een Finse schrijver, Tommi Kinnunen, Waar vier wegen samenkomen. De straten in deze roman hebben opmerkelijke namen: Vuurdoopsteeg, Gezinsweg, Weduweweg, Fuikweg, Offerkaarsweg en Valstrikpad.
De kop die Freriks boven het artikel heeft gezet, luidt: 'Domweg eenzaam in de Vuurdoopsteeg'. Iedereen zal de verwijzing herkennen. Door dat woord 'Domweg' natuurlijk en doordat 'Vuurdoopsteeg' hetzelfde aantal lettergrepen en hetzelfde accent heeft als 'Dapperstraat'.
Het woord 'eenzaam' verstoort het metrum, maar dat blijkt geen bezwaar. Blijkbaar paste een drielettergrepig woord (krankzinnig, apathisch, behoeftig, vermalen, bedrogen, gezwollen, bescheten) niet bij de inhoud van het boek. Niets aan te doen.
Het gedicht is ook te zingen. Hoe geslaagd deze uitvoering is, mag ieder zelf beoordelen.
Wat geeft het? In de koude voorjaarsnacht zingen de onsterfelijke nachtegalen.
BeantwoordenVerwijderenMooi! Dank!
BeantwoordenVerwijderen