Katholieke kinderen kende ik vroeger niet, geloof ik. Wel was er in ons dorp een katholieke school, maar de kinderen die daarheen gingen, woonden in Herveld-Noord, vermoed ik. Wel kwam er een katholieke slachter bij ons aan huis, die de bijnaam Piet Petoet had. Mijn ouders konden goed met hem opschieten.
Wat katholieke kindertjes lazen, weet ik dus ook niet. Ik ken uit mijn jeugd geen missieverhalen of zo. Wel las ik Arendsoog en nu lees ik in Boeken voor de katholieke jeugd van Karen Ghonem-Woets dat deze held in de vroege delen nog duidelijk van het houtje was. Daar heb ik nooit wat van gemerkt.
In het boek van Ghonem-Woets wordt de geschiedenis geschetst van twee katholieke uitgeverijen: Zwijsen en Malmberg. Het mooist vond ik de richtlijnen die Frater Sigebertus Rombouts in 1925 gaf voor de beoordeling van een jeugdboek.
Het godsdienstige moest natuurlijk voorop staan. Verder:
‘2) Te veroordelen is ieder boek met een heidense, anti- of onroomse sfeer. Dus ook het neutrale boek.
3) Boeken moeten worden afgekeurd als: a. een of andere hartstocht, b.v. haat, afgunst, gierigheid, eerzucht er sterk in spreekt en later niet door goede leiding of flinkheid van eigen karakter wordt overwonnen. b. Als ze verruwend werken door het milieu, door platte of onbehoorlijke woorden en uitdrukkingen. Onder deze categorie vallen schrijvers als Kievit (Dik Trom) en Van Abcoude (Pietje Bell, Kruimeltje). Het gezag van ouders, opvoeders en politie mag nooit bespottelijk worden gemaakt. c. Als ze meer of minder duidelijk enige “voorlichting” geven, of dingen aanroeren waarmee een kind niets te maken heeft. d. Als de illustraties in zedelijk opzicht niet deugen. Plaatjes die de sexuele verbeelding prikkelen, maar ook illustraties met daarop personen die niet volgens de kerkelijke richtlijnen gekleed zijn.
4) Het verhaal moet geen tastbare onmogelijkheden of doldwaze dingen bevatten.’
Zou er nog een katholiek te vinden zijn die deze criteria hanteert?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten