Iedereen in Nederland heeft wel eens een tekening van Aloys Oosterwijk gezien, al is het maar in de krant. Hij is zo'n beetje de beroemdste rechtbanktekenaar van dit moment. Dat resulteerde bijvoorbeeld in een boek over het Marengo-proces (link onderaan).
Maar Oosterwijk is ook een uitstekende striptekenaar, bekend van Willems wereld en Cor Morelli. Het eerste album van Cor Morelli kwam uit in 1987, Mergwolf, maar dat was niet het eerste verhaal, weten we nu. Uitgeverij Arboris bracht namelijk een oud verhaal, De man op de dia, voor het eerst uit in albumvorm en daar is een mooi dossier aan toegevoegd.
Begin jaren tachtig richtte Oosterwijk, samen met onder anderen Hanco Kolk, René Meulenbroek en Ben Jansen Studio Arnhem op. Hij werkte aan een detectivestrip, die hij probeerde te slijten. De hoofdpersonen waren Cor Morelli, bijgestaan door Esther Echt, die uiterlijk veel wegheeft van Aloys' vriendin Ellen Klever, aan wie dit album opgedragen is.
Een eerste versie van het verhaal De man op de dia redt het niet om gepubliceerd te worden. Een volgende versie wel, maar die wordt weer nooit een album. Tot nu toe. Oosterwijk heeft het voor deze albumpublicatie wel grondig onder handen genomen.
Gifschandaal
 |
| advertentie in NRC Handelsblad (16 maart 1983) |
In 1983 publiceerde Vrij Nederland een 'Gifatlas' van Nederland, waarbij het EMK-terrein in Krimpen aan de IJssel boven aan de lijst prijkte. Dat was het gebied waar Remi Poppe aandacht voor vroeg en dat voor Oosterwijk de aanleiding vormde voor zijn strip.
Cor Morelli en Esther gaan een avondje dia's kijken, waarbij ze een dia zien van een dode man. Als ze zich op die zaak werpen, stuiten ze op een gifschandaal: een bedrijf dat illegaal gif loost, met grote gevolgen voor de volksgezondheid. In de strip overlijdt er een baby.
Aloys Oosterwijk zat dicht op de actualiteit toen hij het verhaal schreef, maar veertig jaar later doet De man op de dia absoluut niet gedateerd aan. Mensen die zich niet laten piepelen door de macht, maar zelf op onderzoek uitgaan, zullen altijd wel de sympathie van de lezer hebben, zeker als ze daarbij ook nog gevaar lopen.
Werkwijze
Intussen heeft Oosterwijk natuurlijk een ontwikkeling doorgemaakt als tekenaar. Hij heeft dan ook zijn oude verhaal onder handen genomen. Hoe hij dat gedaan heeft, wordt in het dossier uit de doeken gedaan. Er wordt niet alleen getoond welke aanpassingen hij op een bladzij heeft gemaakt, maar ook hoe hij dat heeft gedaan. Bijzonder boeiend.
Dat Aloys Oosterwijk goed kan tekenen is bekend, maar In de man op de dia laat hij zien dat hij ook al vroeg een goed scenarist was. Hij kon ook toen al een spannend verhaal opzetten, waarbij de lezer af en toe op het verkeerde been staat. Uiteindelijk wordt duidelijk hoe de hele zaak in elkaar zit. Morelli lost het op, zou je kunnen zeggen, maar het is vooral de eigenzinnige Esther Echt, die niet opgeeft en die in de gaten heeft dat dit zaakje (ook letterlijk, waarschijnlijk) stinkt.
De man op de dia is een mooie uitgave geworden. Het is gewoon een goed stripverhaal, grondig opgepoetst, en het dossier geeft ook echt wat extra's. We krijgen een blik in de begintijd van Aloys Oosterwijk als striptekenaar, compleet met fotomateriaal, schetsen en ander illustratiemateriaal (onder andere een afbeelding van een afwijzingsbrief van Robbedoes). Die zaak over het vervuilde EMK-terrein had ik niet meer helder in het geheugen en het is goed dat dat naar boven wordt gehaald. Het maakt weer eens de maatschappelijke betrokkenheid van Oosterwijk duidelijk.
Liefhebbers van de serie Cor Morelli willen dit album natuurlijk hebben, maar het is ook wat voor je als je geïnteresseerd bent in stripgeschiedenis en in een zaak die speelde in de jaren tachtig. Mooie uitgave!
Eerder schreef ik over:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten