Podcast: De rode draad, Deze week

 

De rode draad

China is een wereldmacht en de verwachting is dat de invloed van dit land alleen maar groter zal worden. Maar wat weten we eigenlijk van China? Toen ik las dat Saar Slegers een podcast over China gemaakt had, was ik meteen geïnteresseerd.

Slegers kennen we van De man en de maan, een podcast over een Nederlandse wetenschapper die gaat samenwerken met de Chinezen. Heel wat cultuurverschillen komen daarin naar boven. Toen ik aan het eind van het jaar de balans opmaakte en een lijstje opstelde met de beste podcasts van 2020, eindigde haar podcast bovenaan.

Reportages en duiding

Nu is ze zich dus verder gaan verdiepen in China. Ze maakt de podcast samen met Cindy Huijgen, die als correspondent in China is gestationeerd, en Ties Dams, expert op het gebied van de geopolitiek. Dat is een mooie combinatie: Huijgen maakt korte reportages en vertelt hoe men in China over allerlei zaken denkt, Dams geeft de duiding en schetst wat het allemaal te betekent voor het grotere plaatjes. 

Er zijn zes afleveringen, die je kunt vinden op de site, maar natuurlijk ook op andere plaatsen. Daarvan heb ik er tot nu toe vijf beluisterd: 'Wie is Xi?', 'Made in China', 'De spierballen van China', 'De groene droom', 'Viruspolitiek' en 'Vrijheid en orde'. Natuurlijk is er meer over China te zeggen, maar je krijgt zo toch al een aardig beeld. 

Na het beluisteren van de afleveringen is me wel duidelijk dat we heel erg georiënteerd zijn op het Westen. Ik heb nu ook wel zin in een podcast over bijvoorbeeld Rusland. Zou dat iets voor Pieter Waterdrinker of Eva Cukier zijn? Ik vond wel de Perestrojcast, maar die heb ik nog niet geprobeerd. Die gaat bovendien niet alleen over Rusland, maar over meer landen in het Oosten. 

De groene droom

Eigenlijk is elke aflevering interessant. In vrij kort bestek (half uurtje) word je bijgepraat over een onderwerp. Het gaat bijvoorbeeld (in aflevering 4) over de belofte dat China in 2060 klimaatneutraal zal zijn. Maar China is ook een grote vervuiler. Hoe serieus moeten we dan zo'n uitspraak nemen? Na de aflevering heb je daar heel wat meer inzicht in.

De drie podcastmakers hebben een warme belangstelling voor China, maar zien ook de uitgesproken nare kanten van het beleid. Een journaliste die tijdens de uitbraak van corona reportages maakte die kritisch waren werd bijvoorbeeld veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf.

De rode draad is een soort minicursus China. Door de afwisseling van algemene informatie, korte reportages en duiding zakken de verschillende afleveringen nergens in. Je kunt er verschillende van achter elkaar beluisteren zonder je te vervelen. 

China is een complex land, dat je, ook na deze podcast, niet 'snapt', maar het is al mooi als je ziet hoe complex het is en als er helderheid gebracht is in sommige dingen die je niet duidelijk waren. Probeer eens, zou ik zeggen. 

Deze week

Er zijn heel wat podcasts over de actualiteit. Enkele die ik volg: Het beste uit het oog, De Standaard en voor de Haagse politiek NRC Haagse zaken. Er zijn er veel meer, maar je kunt nu eenmaal niet alles volgen. Wel probeerde ik een nieuwe podcast: Deze week.

Aan de afbeelding is al te zien dat het hier een samenwerking betreft tussen het Nederlands Dagblad en de Evangelische Omroep. De presentator is Joram Kaat. Hij maakt de podcast met twee anderen: Sjirk Kuijper, hoofdredacteur van het Nederlands Dagblad en Cocky Drost, van wie verteld wordt dat ze relatiecoach is. Waarom een relatiecoach zich juist zou moeten uitspreken over de actualiteit is me niet duidelijk. 

Intussen zijn er drie afleveringen online gezet. De eerste twee heb ik helemaal beluisterd en bij de derde ben ik een stukje voor het einde afgehaakt. In de eerste twee afleveringen afficheert Drost zich overigens vooral als moeder en komen er wat huishoudelijke dingen voorbij als een wasje doen. Pas bij de derde aflevering, als het over mentale gevolgen van de lockdown gaat, komt haar expertise ter sprake. 

Gasten

Bij aflevering 1 en 2 is er een gast: respectievelijk James Kennedy en Klaas Jelle Koffeman. Naast de presentator hebben we dan drie mensen die elk een audiofragment presenteren. Gelukkig mengt Kennedy zich zelf in het gesprek, want de gasten krijgen, na de opening, pas laat het woord. 

Als Klaas Jelle Koffeman te gast is, gaat het onder andere over de rellen op Urk. Pas heel laat in de uitzending blijkt dat Koffeman uit Urk komt. Eerder wordt er alleen gezegd dat hij op de Noordzee geleefd heeft. Hij is jongerenwerker en daarom is het wel goed dat hij in de uitzending is. Bij de rellen zijn immers veel jongeren betrokken. 

In een van de fragmenten laat men een vrouw horen die een journalist aanspreekt en in hem de media (de mainstream media) aanvalt. Daar nemen de podcastmakers afstand van: de vrouw weet niet wat deze individuele journalist wel of niet gedaan heeft. 

Generalisering

Even later gaat het over reformatorische dominees en daarna blijkt generalisering helemaal geen bezwaar. Er wordt gesuggereerd dat dergelijke dominees alleen maar een toneelstukje opvoeren. Elke nuance ontbreekt. In de eerste aflevering werd er kritiek geleverd op het Reformatorisch Dagblad, dat werd afgerekend op de houding tegenover Trump. Ook hier had ik het idee dat men van dik hout planken zaagde. Men nam een krantenkop om de hele berichtgeving aan op te hangen. Waarom men op deze manier afstand neemt van de reformatorische mensen is me niet duidelijk. Mogelijk heeft dat met profilering te maken.

De derde aflevering heb ik niet helemaal beluisterd. Ik heb ook niet het idee dat ik er iets van heb opgestoken. Het was vooral gebabbel over hoe mensen omgaan met de lockdown en of Sjirk Kuijper bij zijn ommetje wel of niet bij mensen naar binnen kijkt.  Hier ontbrak, in mijn oren althans, elke diepgang. Kaat stelt niet de vragen die de anderen uitnodigen om eens wat dieper te graven.  

Christelijke hoek

Ik kan mij voorstellen dat men ook vanuit christelijke hoek duiding wil van wat er gaande is, maar de vraag is of je daarvoor iets opschiet met deze podcast. Waarschijnlijk heb je dan veel meer aan twee andere (die ik overigens volg): De ongelooflijke podcast en de CIP-podcast. Die zijn wat langer (wat voor sommigen misschien een bezwaar is), maar ze graven wel een spade dieper. Voorlopig zie ik niet wat Deze week toevoegt. 

Misschien heeft het te maken met het presenteren van korte itempjes. Dat lokt misschien een zekere oppervlakkigheid uit. Maar die vinden we in de dagelijkse media al heel veel. In aflevering 1 ging het over uitspraken van Pieter Omzigt. Dat was een interessant item, maar wat erover gezegd wordt, gaat dan weer niet zoveel verder als wat je zelf al had kunnen bedenken. Hierover had bijvoorbeeld De Rudi & Freddie Show een tegendraadser bijdrage, die meer tot nadenken stemde. 

Energie

Vervelend om naar te luisteren zijn de afleveringen niet: er zit energie in de presentatie en de stemmen verschillen onderling duidelijk, zodat altijd helder is wie er aan het woord is. Cocky Drost heeft overigens een uitstekende radiostem, dus uit dat oogpunt kan ik me wel voorstellen dat je haar vraagt voor iets op audiogebied.

Wellicht is Deze week nog zoekende. In de derde aflevering was er bijvoorbeeld ineens geen gast. Misschien wordt het wat als het allemaal wat meer uitgekristalliseerd is. Ik heb voorlopig mijn abonnement opgezegd. Over een half jaar nog maar eens proberen.