In 2011 verscheen de graphic novel Stad van klei. Milan Hulsing nam als uitgangspunt de novelle Al-Khaldiya van de Egyptische auteur Mohamed El-Bisatie. Het is een fascinerend verhaal: een ambtenaar, Salem, bedenkt een plan om zich te verrijken. Hij verzint een stad, Khaldiya. De ambtenaren in die stad moeten natuurlijk betaald worden en hij incasseert dat geld.
Om het plan vol te houden, moet hij niet alleen een stad, maar ook een verhaal bedenken. Alle mensen in zijn plan moeten een naam hebben en er moeten gebeurtenissen zijn, bijvoorbeeld incidenten waarbij de politie moet optreden. Salem leeft zich helemaal in en uiteindelijk gaat de fictie met hem op de loop.
Klei en zand
Hulsing maakte het verhaal in afbeeldingen waarin de tekenlijnen niet meer te zien zijn, zodat er geen scherpe contouren zijn. Het verhaal van Khaldiya is in tinten van oker ingekleurd, het verhaal van Salem in bruinen die grijzer zijn. Het zijn klei- en zandkleuren. De klei staat al in de titel: om overzicht te houden heeft Salem een maquette van de stad in klei gemaakt. Salem denkt het verhaal vorm te kunnen geven zoals hij dat met een homp klei kan, maar uiteindelijk glipt het hem als zand door de vingers.
Het is al tien jaar geleden dat Stad van klei uitkwam en het was al een tijdje niet meer verkrijgbaar. Scratch books heeft nu gezorgd voor een heruitgave, in hardcover en op een groter formaat, zodat de tekeningen goed uitkomen. Verder is er een artikel van Abdelkader Benali aan toegevoegd, de korte strip Stille chaos, die gaat over de onlusten in Egypte tijdens de Arabische lente en wat tekeningen van de beoogde verstripping van De vreemdeling van Albert Camus. Van die uitgave kwam het uiteindelijk niet.
De kracht van fictie
Ik heb Stad van klei altijd als een verhaal gezien over de kracht van fictie. Dat die een werkelijkheid kan vormen die tastbaarder is dan de werkelijkheid waarin wij ons bewegen. Maar door de uitleidende bijdragen en door wat er intussen in Egypte gebeurd is, kun je dit verhaal ook lezen als een beeld van wat er in Egypte gaande is of was: de bureaucratie en het gesjoemel dat daarbij kwam kijken, de hardheid van de politie en de onrust onder het volk.
Je zou kunnen zeggen dat Stad van klei preludeert op wat er in de werkelijkheid in Egypte nog zou gebeuren en wat we allemaal op de journaals hebben kunnen zien. In Stille chaos geeft Hulsing een beeld van wat er toen in Caïro aan de hand was.
Intussen is Hulsing doorgegaan en hij heeft prachtboeken aan zijn oeuvre toegevoegd, zoals De aanslag, De smokkelaar en Spaans rood. Het is mooi dat ook Stad van klei weer beschikbaar is.
Hoi Teunis, ik was ook enthousiast over dit boek. Ik moet maar eens meer van Milan Hulsing gaan lezen. Groetjes, Erik
BeantwoordenVerwijderenDe kleuren in dit boek tekenen zo prachtig de sfeer. Alleen daarom vond ik het al de moeite waard.
BeantwoordenVerwijderen