Van zo'n beetje elke succesvolle serie van een jaar of veertig geleden wordt tegenwoordig een integrale heruitgave gemaakt. Dat is handig: zo hou je de boel makkelijk bij elkaar. Maar de ene uitgave is de andere niet.
Uitgeverij Sherpa houdt al jaren een naam hoog op het gebied van mooie uitgaven. Nu zijn de eerste twee delen verschenen van Jonathan Cartland: De indianenvriend en Het laatste konvooi naar Oregon. Er is gekozen voor een uitgave in zwart-wit op groot formaat. Indertijd las ik Cartland in kleur, dus het is wel even wennen, maar het werkt wel. Ook bij de reeks Mister Blueberry koos Sherpa voor zwart-wit. Daar was, beter dan in de albums van Cartland het tekenproces terug te zien.
Bij Cartland had de inkleuring mogelijk niet misstaan, maar daar zal ik niet over zeuren, want de albums zijn wel een lust voor het oog. Mooi groot formaat, papier dat zwaar genoeg is, prettige lettering en tekeningen waarnaar je blijft kijken.
Cartland is geen revolverheld, geen vechtjas, geen archetypische cowboy. Maar hij heeft een groot rechtvaardigheidsgevoel en hij is niet bang. Dat hij op sommige punten afwijkt van de gebruikelijke hoofdpersonen, maakt hem interessant. Het karakter wordt goed uitgediept en de makers besparen Cartland niet veel. Als hij treurt om de dood van zijn vrouw, komt hij op de bodem van de put terecht en je vraagt je af of hij ooit nog kan opkrabbelen. De tragiek van Cartland is voor elke lezer onontkoombaar.
De eerste twee delen van de serie zijn qua verhaal aardig, maar bepaald geen hoogtepunten. Het karakter van de hoofdpersoon mag dan origineel zijn, Het verhaal is niet altijd verrassend. Bij het deel over het konvooi kun je bijvoorbeeld al voorspellen welke elementen je tegenkomt: een wagen met een gebroken wiel, een voertuig dat neerstort in de diepte, een aanval van indianen.
De reeks moet met deze eerste twee delen nog duidelijk op gang komen, qua verhaal. Qua vormgeving en tekenwerk is het allemaal heerlijk. Het was voor mij weer een tijdje geleden dat ik een album over Jonathan Cartland las, maar ik was wel meteen terug bij de sfeer die ik me herinnerde en natuurlijk bij de krachttermen die Cartland bezigt en die op mij altijd wat grappig overkomen: 'Jumpin' Jehosaphat!' 'Holy Goat!' 'Go to Blazes!' 'Smoking Jericho!'
De meerwaarde van integrale uitgaven is niet alleen de zorgvuldige vormgeving, maar ook het dossier met extra informatie. In deel 1 bestaat dat uit enkele pagina's over de samenwerking tussen de tekenaar Michel Blanc-Dumont en scenariste Laurence Harlé en een compleet kort verhaal.
In het tweede deel vinden we een autobiografische schets van Blanc-Dumont, altijd aardig, al kan hij beter tekenen dan schrijven. Maar dat de tekenaar zelf aan het woord is, geeft toch een extraatje. Daarna volgt een mooie verzameling illustraties en covers van het blad Round-Up.
De sterkste delen van de reeks Jonathan Cartland moeten nog verschijnen. De liefhebbers zullen daar niet op wachten en meteen de eerste twee delen kopen.
Titel: De indianenvriend
Titel: Het laatste konvooi aar Oregon
Tekeningen: Michel Blanc-Dumont
Tekst: Laurence Harlé
Uitgever: Sherpa, Haarlem 2017
groot formaat hardcover, 64 blz. zwart-wit; € 29,95
Geen opmerkingen:
Een reactie posten