Een tijdje terug wijdde ik een stukje aan een knipoog naar een bekende regel van Lucebert: 'Alles van waarde is weerloos'. Onlangs werd er weer naar de regel geknipoogd.
In The optimist, voorheen Ode van zaterdag 29 maart stond een column van Lisette Thooft, onder de titel 'Alles van waarde is doelloos'. Ze neemt haar stukje stelling tegen resultaatgerichte managers en betoogt dat juist de waardevolle dingen geen doel hebben: schoonheid, spel, kunst.
Ze eindigt met iets wat ze 'een prachtig gebed' noemt en ze bekent dat ze het elke dag hardop zegt. Ze citeert het einde van dat gebed, waarin het onder andere gaat over 'de deining van het lotsvuur'. Ik wil graag geloven dat dat doelloos is, wat niet impliceert dat het automatisch waardevol is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten