Het laatste gezicht.

Thrillers heb ik maar weinig gelezen. Meestal vervelen ze me. Ooit ben ik wel begonnen aan een zogeheten 'literaire thriller', maar daar bleek weinig literairs aan. Wel las ik indertijd Aslander van Rien van den Berg en wijdde daar een stukje aan. Ik vermoedde toen al dat er meer Aslanders zouden volgen en intussen is het tweede deel er: Het laatste gezicht. 

In het eerste deel wordt er voornamelijk gepraat en gebeurt er weinig. In Het laatste gezicht is er gelukkig meer handeling: er is een seriemoordenaar aan het werk en een lid van het 'team Aslander' wordt daarvan het slachtoffer. Dat had tot gevolg dat ik in ieder geval door wilde lezen lezen.

Dat gaat ook vrij vlot, want Van den Berg houdt van korte hoofdstukjes. Verschillende keren was het mij wel onduidelijk waarom hij een nieuw hoofdstuk begon, terwijl het verhaal gewoon doorliep. Stilistisch is het boek niet zo bijzonder. Zinnen als 'de vrouw produceerde een beleefde glimlach' en 'Aslander kon een grijns niet onderdrukken' zijn nogal duf.

Maar de Aslanderboeken zijn uitdrukkelijk niet literair bedoeld en moeten als zodanig dus ook niet beoordeeld worden. Op de flap staat over de eerste Aslander dat het een 'strak literair prozadebuut' zou zijn, wat een beetje een vreemde typering is. Maar dat was dan ook een recensie in de krant waarbij Van den Berg redacteur is.

Het laatste gezicht is een detective en als zodanig is het wel geslaagd, geloof ik. Er moet een misdaad opgelost worden en je wilt als lezer wel weten hoe dat allemaal zal gebeuren. Er wordt wel veel gepraat in het boek, maar daar lees je toch nog aardig snel doorheen.

Als de misdaad opgelost is, is de spanning ook wel uit het boek. Daarna zakt het helemaal in elkaar. Er volgen nog zes hoofdstukken waarin het tempo helemaal weg is en waarin de schrijver nog moeizaam probeert wat verhaallijntjes aan elkaar te knopen. Zo'n slot bederft veel. Eigenlijk hoeven de laatste zes hoofdstukken niet gelezen te worden. Na hoofdstuk 43 volgt er alleen nog maar uitleg en gepreek. Dat had ik graag gemist.